A♭3, G#3

Rejestr altissimo zawiera dźwięki powyżej standardowej skali saksofonu (F3). Wydobycie tych dźwięków jest trudne i wymaga użycia właściwego strumienia powietrza, w połączeniu z innymi technikami zadęcia. Aplikatura altissimo jest orientacyjna i jedynie wspomagająca zadęcie (także intonację). Dopóki nie opanujesz właściwej dla altissimo techniki zadęcia – poniższa aplikatura najpewniej nie zadziała.

Rejestr „tonów górnych” opracował saksofonista klasyczny – Sigurd Manfred Raschèr i opublkował (1941) w „Top-Tones for the Saxophone” (Raschèr nie używał terminu altissimo). Początkowo nieufnie, z czasem ten sposób rozszerzenia skali saksofonu zaakceptowała społeczność saksofonowa. Ponieważ grał na dawnych saksofonach, bez współczesnych, dodatkowych klap, jego propozycje saksofonowego altissimo dobrze sprawdzają się na wszystkich instrumentach.