 |
Do utrzymania czystości saksofonu, a także bezpieczeństwa szyjki służy szmatka z miękkiej tkaniny albo irchy. Należy systematycznie wycierać wodę, ślady palców, kurz itp. Zadbany saksofon wytrzymuje dłużej bez remontu i ładniej wygląda. Po wytarciu instrumentu, szmatka może chronić szyjkę, albo zawija się w nią ustnik – w zależności od futerału. |
Czyszczenie saksofonu zależy od powłoki korpusu. Za każdym razem, kiedy zaczniesz czyścić saksofon nowym środkiem, sprawdź reakcję powłoki na środek czyszczący na małym, niewidocznym miejscu saksofonu (na przykład na spodzie kolana). Lakier można czyścić łagodnym detergentem (płynem do mycia naczyń). Powłoki galwaniczne czyść roztworem sody i octu w wodzie (zagotuj trzy litry wody i we wrzątku rozpuść cztery łyżki stołowe sody i pięć łyżek octu). Odciski palców i wżery można usuwać wodą z cytryną. Osuszaj miękką, bawełnianą szmatką. Jeśli problem będzie trudny do usunięcia, poczytaj o sposobach czyszczenia patyny, sreber itp. w poradnikach dla gospodyń domowych. W czasie czyszczenia uważaj na korki i sprężynki. Nigdy nie czyść saksofonu środkami na bazie chloru, benzyny, rozpuszczalnikami.
 |
Do niezbędnego wyposażenia saksofonisty zaliczyć można także przyrządy do czyszczenia i oliwienia ruchomych mechanizmów, osiek i słupków. Dobrze jest posiadać waciki do uszu, wykałaczki, pędzelek oraz oliwkę do maszyn precyzyjnych. Smarowanie mechanizmów powinno odbywać się nie rzadziej niż raz na dwa miesiące. Nadmiar smarów powinien być natychmiast usuwany. Może uszkodzić lakier, spowodować gromadzenie się lepiszcza, pobrudzić palce i ubranie. |
 |
Mocowanie ustnika na szyjce ułatwia wazelina do korka szyjki. Należy stosować ją z umiarem, ale często, nie dopuszczając do wyschnięcia korka. Wazeliny używa się także do smarowania drugiego końca fajki, ułatwiając jej montaż w korpusie instrumentu. |
