B4
Rejestr altissimo zawiera dźwięki powyżej standardowej skali saksofonu (F3). Wydobycie tych dźwięków jest trudne i wymaga użycia właściwego strumienia powietrza, w połączeniu z innymi technikami zadęcia. Aplikatura altissimo jest orientacyjna i jedynie wspomagająca zadęcie (także intonację). Dopóki nie opanujesz właściwej dla altissimo techniki zadęcia – poniższa aplikatura najpewniej nie zadziała.
G♭3 | G3 | A♭3 | A3 | B♭3 |
B3 | C4 | D♭4 | D4 | E♭4 |
E4 | F4 | G♭4 | G4 | A♭4 |
A4 | B♭4 | B4 | C5 |
Rejestr „tonów górnych” opracował saksofonista klasyczny – Sigurd Manfred Raschèr i opublkował (1941) w „Top-Tones for the Saxophone” (Raschèr nie używał terminu altissimo). Początkowo nieufnie, z czasem ten sposób rozszerzenia skali saksofonu zaakceptowała społeczność saksofonowa. Ponieważ grał na dawnych saksofonach, bez współczesnych, dodatkowych klap, jego propozycje saksofonowego altissimo dobrze sprawdzają się na wszystkich instrumentach.
G♭3 | G3 | A♭3 | A3 | B♭3 |
B3 | C4 | D♭4 | D4 | E♭4 |
E4 | F4 | G♭4 | G4 | A♭4 |
A4 | B♭4 | B4 | C5 |