Tryle

Zdecydowaną większość dźwięków saksofonu i ich małej lub wielkiej sekundy w górę można wydobyć w szybkim tempie. Powtarzanie ich (zwłaszcza w równych wartościach) nabiera charakteru tryla. Tryle na saksofonie osiąga się za pomocą aplikatury podstawowej, alternatywnej lub zaprojektowanych do tego celu klap, zwanych „trylowymi”.
Nie wszystkie dźwięki tryli mają wyrównane brzmienie. Nie wszystkie stroją perfekcyjnie. Brzmienie dźwięków trylowych jest kompromisem pomiędzy szybkością wydobycia a wygodą palcowania. Dlatego zdarza się pozostawianie wciśniętych klap przy dźwiękach, które zwykle je zwalniają.
Sposób użycia dźwięków trylowych w dużym stopniu zależy od stylistyki muzycznej, tempa, rodzaju akompaniamentu, intonacji, właściwości saksofonu. Jeśli „trylowany” dźwięk brzmi i stroi – można się nim delektować. Jeśli coś jest nie tak – należy z niego „uciekać”.
Zaproponowane tu palcowanie tryli nie wyczerpuje wszystkich możliwości. Zachęcam do eksperymentowania, także poprzez bezpośrednie naciskanie klap zamykających otwory (pomijając dźwignie mechanizmów) lub zamianę rąk (dla przykładu, naciskanie palcami prawej ręki klap zwyczajowo obsługiwanych ręką lewą).
Klapy trylowe w aplikaturze trylowej zaznaczone są na zielono.