Zmiana rejestru pierwszego na drugi
C2 – D2
Zmiana pierwszego rejestru saksofonu na drugi (C2 – D2) jest w saksofonie trudna. Dzieje się tak, ponieważ należy szybko i precyzyjnie zamknąć niemal wszystkie klapy saksofonu, także klapę oktawową.
Dzięki temu powstają skomplikowane zjawiska akustyczne (fala powrotna, fala stojąca i inne), które utrudniają łatwą emisję dźwięku. Dodatkowo dźwięki C2 i D2 znacznie różnią się barwą i trudno jest doprowadzić do jednorodnego ich brzmienia.
Częstym błędem przy graniu tych dźwięków jest zawyżanie D2 poprzez ściśnięcie ust. Dlatego dźwięki te należy ćwiczyć koniecznie z użyciem tunera.
Dźwięki D2 i E2 to także najtrudniejsze dźwięki saksofonu w aspekcie intonacji.
Ćwiczenie zmiany rejestrów rozpoczynamy od długich dźwięków.
Częstym błędem popełnianym przy zmianie rejestrów jest ruch podbródkiem. Prawidłowa praca podbródka powinna być taka, jak przy dowolnych innych dźwiękach legato (dla przykładu, G1-A1).
Błąd. Ruch podbródka.
Prawidłowo. Brak ruchu podbródka.
Kolejne ćwiczenia wykonuj z użyciem metronomu i tunera.
Jeśli ćwiczenia w osiąganiu dźwięku D2 zostały opanowane, można włączyć dźwięk E2. U większości początkujących saksofonistów dźwięk E2 jest niestrojny. Koniecznie sprawdzaj intonację na tunerze.
E2
