Cechy tunera

W zależności od modelu, tuner ma cechy, które w różny sposób przydają się saksofoniście. Oto one, ułożone według przydatności.

Transpozycja (Bb Eb C) – wygodnie dla saksofonistów, jeśli tuner będzie pokazywał dźwięki w stroju Bb lub Eb, odpowiednie dla właściwego saksofonu.

Wejście – zewnętrzny mikrofon. Taki mikrofon jest niezwykle użyteczny podczas sprawdzania stroju instrumentu w czasie grania z towarzyszeniem innych instrumentów.

Wyświetlanie nazwy dźwięku. Dla pewności dobrze jest widzieć nazwę granego dźwięku, zwłaszcza gdy niestrój jest spory.

Podświetlanie skali. Funkcja przydatna w warunkach słabego oświetlenia.

Bypass (out) – przejście sygnału. Przydatne przy nagraniach i nagłośnieniu.

Metronom. Dobrze, jeśli wbudowany w urządzenie metronom można używać jednocześnie z tunerem.

Mikrofon na klipie. Mikrofon przyczepiany do czary saksofonu, zbierający dźwięki nawet w dużym hałasie. Taki mikrofon można zastąpić innym mikrofonem lub nawet tanimi słuchawkami włożonymi w gniazdo „in” tunera (słuchawki działają jak membrana mikrofonu).

Gniazdo zasilania zewnętrznego. Przy częstym używaniu tunera, zwłaszcza z podświetleniem lub metronomu – dobrze, żeby urządzenie posiadało gniazdo zasilania zewnętrznego.

Głośnik – podawanie dźwięków. Ta funkcja jest raczej mało przydatna. Głośniczek tunera podaje dźwięki niskiej jakości, do których trudno się dostroić.

Sygnał dźwiękowy (pik) – krótki sygnał osiągnięcia strojnego dźwięku. Dla saksofonistów nieprzydatny, z powodu częstego oscylowania wokół strojnego dźwięku.