Budowa ustnika 2

przez Krzysztof Kralka · Opublikowano 01/08/2023 · Zaktualizowano 02/08/2023

Wymieniając elementy budowy ustnika, zdecydowałem się użyć nazw angielskich i nazw polskich.

	1. Table (blat, lada). Idealnie płaska część ustnika, do której przylega stroik, przytwierdzony do ustnika za pomocą ligatury.
	2. Floor (strop). Wewnętrzna część ustnika pomiędzy baffle a chamber. Im wyższy strop – tym jaśniejszy dźwięk, niższy – dźwięk ciemny.
	3. Frontal Rail (szyna czołowa).Przednia krawędź ustnika.
	4. Baffle (deflektor). Część ustnika bezpośrednio za Tip Rail. Od jej kształtu zależy ciemne lub jasne brzmienie ustnika oraz „brzęczenie” alikwotów.
	5. Beak (dziób ustnika). Zewnętrzna, przednia część ustnika od tip do body.
	6. Tip Opening (otwarcie). Odległość pomiędzy końcówką stroika a frontal rail (szyną czołową). Większe otwarcie wymaga więcej powietrza wdmuchiwanego do ustnika, mniejsze – mniej powietrza.
	7. Shank (trzonek ustnika). Zewnętrzna część ustnika służąca mocowaniu na szyi (fajce), przechodząca w body – korpus ustnika, do którego przytwierdza się ligatura.
	8. Bore (kanał wewnętrzny). Otwór w tylnej wewnętrznej części ustnika, do którego wpasowuje się szyjka z korkiem.
	9. Chamfer (krawędź podłużnicy). Fazowana krawędź podłużnicy (side rails) otaczająca okienko (window).
	10. Bite plate (tafla zębowa). Wydzielona w ustniku przestrzeń na opieranie górnych zębów.
	11. Side Rails (podłużnica). Specjalnie profilowana część ustnika umożliwiająca wibrację stroika dzięki specyficznemu kształtowi facing curve.
	12. Ligatura (ligatura, maszynka).
	13. Facing Curve (krzywizna otwarcia). Łuk lady ustnika od break point do tip rail. Łuk lady jest różny w zależności od marki i rodzaju ustnika. Ma decydującą rolę w odzywaniu się ustnika, jego szybkości reakcji. Łuk lady powinien być jednostajny, stopniowy, płynny, jednakowy i równoległy po obu stronach ustnika. Facing Curve Length (długość krzywizny otwarcia). Wyrażana w milimetrach odległość od break point do tip ustnika. Ten parametr odpowiada za łatwość odzywania się niskich dźwięków saksofonu.
	14. Throat (gardło). Miejsce wewnątrz ustnika gdzie komora przechodzi w kanał wewnętrzny (bore). Gardło może mieć różne kształty: okrągłe, półokrągłe, kwadratowe.
	15. Ramp (rampa). Spodnia strona blatu. Zaczyna się od okienka i pochyla w stronę komory.
	16. Tip Rail (krawędź szyny).
	17. Inner Side Wall (wewnętrzna strona ściany). Od piętra do podłużnicy; najczęściej półokrągła lub płaska.
	18. Break Point (punkt łamania, punkt graniczny blatu). Punkt, w którym rozpoczyna się krzywizna spodniej części ustnika. Ostatni punkt równej lady ustnika.
	19. Chamber (komora ustnika). Otwarty obszar wewnątrz ustnika, między floor a bore. Duża komora odpowiada za szeroki, rozpięty dźwięk, mała komora powoduje dźwięk skupiony.
	20. Window (okienko). Obszar ustnika rozciągający się pomiędzy ramionami podłużnicy, blatem i krawędzią szyny.