Budowa ustnika 2
Wymieniając elementy budowy ustnika, zdecydowałem się użyć nazw angielskich i nazw polskich.
![]() |
1. Table (blat, lada). Idealnie płaska część ustnika, do której przylega stroik, przytwierdzony do ustnika za pomocą ligatury. |
![]() |
2. Floor (strop). Wewnętrzna część ustnika pomiędzy baffle a chamber. Im wyższy strop – tym jaśniejszy dźwięk, niższy – dźwięk ciemny. |
![]() |
3. Frontal Rail (szyna czołowa).Przednia krawędź ustnika. |
![]() |
4. Baffle (deflektor). Część ustnika bezpośrednio za Tip Rail. Od jej kształtu zależy ciemne lub jasne brzmienie ustnika oraz „brzęczenie” alikwotów. |
![]() |
5. Beak (dziób ustnika). Zewnętrzna, przednia część ustnika od tip do body. |
![]() |
6. Tip Opening (otwarcie). Odległość pomiędzy końcówką stroika a frontal rail (szyną czołową). Większe otwarcie wymaga więcej powietrza wdmuchiwanego do ustnika, mniejsze – mniej powietrza. |
![]() |
7. Shank (trzonek ustnika). Zewnętrzna część ustnika służąca mocowaniu na szyi (fajce), przechodząca w body – korpus ustnika, do którego przytwierdza się ligatura. |
![]() |
8. Bore (kanał wewnętrzny). Otwór w tylnej wewnętrznej części ustnika, do którego wpasowuje się szyjka z korkiem. |
![]() |
9. Chamfer (krawędź podłużnicy). Fazowana krawędź podłużnicy (side rails) otaczająca okienko (window). |
![]() |
10. Bite plate (tafla zębowa). Wydzielona w ustniku przestrzeń na opieranie górnych zębów. |
![]() |
11. Side Rails (podłużnica). Specjalnie profilowana część ustnika umożliwiająca wibrację stroika dzięki specyficznemu kształtowi facing curve. |
![]() |
12. Ligatura (ligatura, maszynka). |
![]() ![]() |
13. Facing Curve (krzywizna otwarcia). Łuk lady ustnika od break point do tip rail. Łuk lady jest różny w zależności od marki i rodzaju ustnika. Ma decydującą rolę w odzywaniu się ustnika, jego szybkości reakcji. Łuk lady powinien być jednostajny, stopniowy, płynny, jednakowy i równoległy po obu stronach ustnika. Facing Curve Length (długość krzywizny otwarcia). Wyrażana w milimetrach odległość od break point do tip ustnika. Ten parametr odpowiada za łatwość odzywania się niskich dźwięków saksofonu. |
![]() |
14. Throat (gardło). Miejsce wewnątrz ustnika gdzie komora przechodzi w kanał wewnętrzny (bore). Gardło może mieć różne kształty: okrągłe, półokrągłe, kwadratowe. |
![]() |
15. Ramp (rampa). Spodnia strona blatu. Zaczyna się od okienka i pochyla w stronę komory. |
![]() |
16. Tip Rail (krawędź szyny). |
![]() |
17. Inner Side Wall (wewnętrzna strona ściany). Od piętra do podłużnicy; najczęściej półokrągła lub płaska. |
![]() |
18. Break Point (punkt łamania, punkt graniczny blatu). Punkt, w którym rozpoczyna się krzywizna spodniej części ustnika. Ostatni punkt równej lady ustnika. |
![]() |
19. Chamber (komora ustnika). Otwarty obszar wewnątrz ustnika, między floor a bore. Duża komora odpowiada za szeroki, rozpięty dźwięk, mała komora powoduje dźwięk skupiony. |
![]() |
20. Window (okienko). Obszar ustnika rozciągający się pomiędzy ramionami podłużnicy, blatem i krawędzią szyny. |