Oddychanie
| Czynność oddechowa jest kontrolowana i regulowana przez ośrodkowy układ nerwowy za pomocą mechanizmu kontroli sprzężeń zwrotnych, związanych z ciśnieniami tlenu i dwutlenku węgla we krwi. Czujnikami tych ciśnień są receptory znajdujące się w aorcie i tętnicy szyjnej. Spadek ciśnienia tlenu i wzrost ciśnienia dwutlenku węgla we krwi tętniczej powodują odruchowe pobudzenie centrów oddechowych w rdzeniu przedłużonym, skąd płyną impulsy zwiększające aktywność i wysiłek mięśni oddechowych przywracając prawidłową wentylację organizmu. Człowiek oddycha spontanicznie, mimowolnie. Może jednak wpływać na głębokość i częstość oddychania (w przeciwieństwie do pracy na przykład serca, której nie jest w stanie świadomie kontrolować). |
| Czynność oddychania odbywa się za pomocą mechanizmów wyrównywania różnicy ciśnień. Wdech. Wskutek rozszerzenia klatki piersiowej ciśnienie w jej wnętrzu staje się niższe niż atmosferyczne. Ponieważ klatka piersiowa w czasie wdechu rozszerza się szybciej niż płuca – zachodzi zjawisko zasysania powietrza do drzewa oskrzelowego a wraz z nim – podciśnienia. |
| Wydech. Dzięki zjawisku odkształcenia sprężystego, pierwotnie poszerzona klatka piersiowa i płuca powracają do swoich rozmiarów. Wdech jest czynną fazą oddychania, wydech ma charakter bierny. Głównym mięśniem oddechowym jest przepona, oddzielająca klatkę piersiową od jamy brzusznej. Inne mięśnie oddechowe mają mniejsze znaczenie i są uruchamiane dopiero w czasie większego wysiłku. |
| Wyróżniamy dwa rodzaje oddychania: a) statyczne – to oddychanie w spoczynku np. w czasie snu. Jest ono mimowolne, instynktowne i stanowi odruch wrodzony; b) dynamiczne – to oddychanie w czasie gry na instrumencie (także mowy i śpiewu), które jest odruchem nabytym, ukształtowanym przez określone warunki, a przede wszystkim kontrolowanym przez naszą świadomość. Sposób oddychania ma decydujący wpływ na wszystkie czynności emisji dźwięku, dlatego ważne jest, by od samego początku nauki wyrobić prawidłowy nawyk oddychania. |
