Wymiary saksofonu

Saksofon wykonany jest w przeważającej części z metalu. Skład stopu i technologię produkcji korpusu producenci obwarowują patentami, a nierzadko ukrywają w tajemnicy. Wiadomo, że jest to stop miedzi, cynku i ołowiu – mosiądz.
Grubość mosiężnej blachy korpusu może być bardzo różna, najczęściej wynosi od 0,65 do 0,85 mm.
Korpus saksofonu ma kształt koniczny – stożka rozszerzającego się równomiernie do około dwóch trzecich długości rury.
Różnica średnic początku do końca korpusu ma się jak 1/10. U wylotu rury – czary głosowej rozszerzenie się zwiększa.

Długość saksofonu altowego w stroju Es wynosi około 1250 mm przy średnicy otworu szyjki – 12,5 mm. Średnica otworu szyjki ma zatem około 1/100 długości rury saksofonu.
Dzięki tak skonstruowanej rurze saksofonu możliwe jest uzyskiwanie oktawy poprzez przedęcie oktawowe, a nie, jak w klarnecie, duodecymowe.

Taka konstrukcja umożliwia także wydobycie pełnego szeregu alikwotów.

Ważnym elementem saksofonu jest kolano (łuk) – wygięty kawałek stożkowatej rury łączący korpus z czarą głosową.

W kolanie zachodzi wiele skomplikowanych zjawisk akustycznych dotyczących zwłaszcza niskich dźwięków. Czara głosowa zwana także dźwięcznikiem lub roztrąbem to często najbardziej efektowna część saksofonu. Graweruje się na niej logo firmy i znaki określające model. Ma za zadanie wzmacniać dźwięk i robi to na tyle skutecznie, że saksofon zaliczany jest do najgłośniejszych instrumentów dętych.
Istnieją teorie, które mówią, że w czarze głosowej saksofonu atomy metalu układają się w charakterystyczny sposób. Są nawet firmy reklamujące poprawianie brzmienia poprzez wychładzanie korpusu instrumentu w ciekłym azocie.