Zmarł Jan Ptaszyn Wróblewski
Zmarł Jan Ptaszyn Wróblewski. Legenda polskiego jazzu. Saksofonista.
Jan Ptaszyn Wróblewski przyszedł na świat 27 marca 1936 roku w Kaliszu. Studiował w Poznaniu.
To właśnie w tym mieście Jan Ptaszyn Wróblewski zainicjował swoją muzyczną karierę w latach 50., kierując zespołami tanecznymi dla studentów, w których sam grał na fortepianie i klarnecie.
„Po przyjeździe do Poznania natychmiast trafiłem na muzyków zajmujących się jazzem. (…) Było ogromne skupisko ośrodków kulturalnych przy każdej uczelni” – wspominał Wróblewski w wywiadzie z 2016 roku. Jego profesjonalnym debiutem na scenie jazzowej był występ na Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 1956 roku z legendarnym Sekstetem Komedy, z którym pozostał do końca istnienia zespołu. To właśnie Krzysztof Komeda nadał mu pseudonim „Ptaszyn”.
W 1958 roku Wróblewski jako pierwszy polski muzyk jazzowy po wojnie wyjechał do USA.
Jan Ptaszyn Wróblewski skomponował muzykę do pierwszego filmu Romana Polańskiego „Dwaj ludzie z szafa”.
Prowadził różne zespoły, m.in. Polish Jazz Quartet, Kwintet Poznański, Jazz Outsiders. W 1967 roku objął stanowisko lidera orkiestry Studio Jazzowe Polskiego Radia.
Tworzył również piosenki, które były śpiewane przez takich artystów jak Maryla Rodowicz, Ewa Bem, Łucja Prus i Andrzej Zaucha.
Przez ponad 46 lat prowadził w radiowej Trójce audycję „Trzy kwadranse jazzu”, gdzie nie tylko dzielił się pasjonującymi historiami, ale także edukował słuchaczy i muzyków.
Ptaszyn był znany ze swojego charakterystycznego stylu gry na saksofonie, cechującego się mocnym swingowaniem i unikalną barwą dźwięku, co czyniło go natychmiast rozpoznawalnym.
DYSKOGRAFIA:
