Aerofon

Instrumentem muzycznym jest takie ciało, które wydaje z siebie słyszalny dźwięk. Niezbędnym elementem takiego instrumentu jest wibrator – element drgający, którego zadaniem jest wywołanie fali dźwiękowych.
W saksofonie taką rolę ma słup powietrza wprawiany w drgania przez strumień powietrza przerywany drganiami pojedynczego stroika.
Saksofon zaliczany jest do grupy instrumentów zwanych aerofonami. Korpus saksofonu wypełnia słup powietrza, który pełni rolę wibratora.
Jest więc z punktu widzenia akustyki muzycznej – piszczałką.
Ze względu na właściwości saksofon uważany jest za piszczałkę otwartą (dwustronnie).
Korpus ma kształt stożka – konicznej rury.
Produkowana przez stroik fala dźwiękowa podłużna, w momencie opuszczenia czary głosowej saksofonu, zrównuje ciśnienie z atmosferycznym. Wychylenie cząstki staje się źródłem fali powrotnej, podłużnej.
[swf src=”http://www.kralka.eu/kk_files/inbb/LDiPI/kontent/brzmienie/obrazki/propagacja.swf” width=650 height=300]
Ponieważ źródłem drgań (incytatorem) jest pojedynczy stroik – saksofon zalicza się do aerofonów stroikowych, ze stroikiem pojedynczym, kryjącym (w odróżnieniu od stroików przelotowych np. w akordeonie).
Zmianę wysokości dźwięków osiąga się w saksofonie poprzez zamykanie bądź otwieranie otworów bocznych.
Ze względu na sposób wydobycia dźwięku i budowę, będącą historyczną kontynuacją rozwoju rodziny instrumentów dętych drewnianych, saksofon jest instrumentem dętym drewnianym. Trzeba zauważyć, że nie decyduje o tym stroik, który noże być wykonany z różnych tworzyw.

Artykuł pochodzi z interaktywnej publikacji Krzysztof Kralka. Saksofon. Ładny dźwięk i precyzyjna intonacja.